In Nederland werken honderden mensen aan het stimuleren en ondersteunen van ondernemerschap: incubators, accelerators, overheden, ontwikkelingsmaatschappijen en economic boards. Dat is zinvol, want hoewel startups economisch meetellen, zijn ze vrij kwetsbaar. Ongeveer één derde overleeft het eerste jaar niet, en ruim de helft is na vijf jaar weg. Aan alle stimulators en ondersteuners dus de schone taak om deze statistieken te verbeteren.

Omdat start-ups ondersteunen lastig is, was de aanpak tot nu toe vraaggericht: laat startupondernemers zelf aangeven waar de knelpunten zitten, en neem die dan weg.

Maar als je startup-ondernemers vraagt wat het probleem is, zeggen ze vaak dat er te weinig geld is. Daarom is het beleid er nu veelal op gericht om het leven van de startup gemakkelijker te maken: met goedkope bedrijfsruimte, aantrekkelijke financiering en belastingvoordelen.

Vanuit de managementliteratuur weten we echter dat niet-unieke middelen, zoals geld, nooit de sleutel zijn tot lange-termijn succes. Onderzoek naar incubators toont zelfs aan dat het aanbieden van triviale middelen negatief kan werken. Je hebt de unieke middelen nodig die moeilijk te kopiëren zijn, zoals technologie, imago, kennis of de samenwerkingsrelatie.

Waarop lopen start-ups dan vast? CBInsights, een bedrijf dat start-updata verzamelt en verkoopt, houdt bij waarom startups mislukken (zie kader). Volgens de ondernemers en de investeerders heeft dat meestal niet met geld te maken. Geldgebrek staat wel op plaats 2, maar is hier vooral een symptoom. De echte reden is dan het ontbreken van een markt of een goed team.

Gelukkig dringt dit besef door bij incubators en accelerators en richten die zich op het vormen van start-upteams en het valideren van het idee. Toch klinken er af en toe nog steeds de oproep om startups in de watten te leggen. Maar slaafs hun verlanglijstjes vervullen is dus niet echt zinvol.